Еј, дали некогаш сте се обиделе да патувате со вашите родители и браќа и сестри? Се обложувам дека сте го направиле тоа. Вашиот значаен друг? Веројатно. А што е со патувањето со твоите баби и дедовци? Хм ..? Не, навистина?

Па, јас бев . Патував со сите нив. Во исто време. Во едно мини-комбе, на пат во Чешка.Ние сме сосема блиски во нашето семејство, ги сакам моите баби и дедовци, баба ми е еден од моите идоли, но патувањето беше голем предизвик. Кога си во автомобил со 6 други луѓе, без разлика колку ги сакаш, сè уште станува срамна.Но, патувањето беше неверојатно искуство. Секој имал свое различно темпо, сопствени интереси. Така беа жени (мајка ми и баба), мажи (татко и дедо) и помладата генерација (мене, брат и мој пријател). Мажите навистина не сакаа да одат премногу, тие повеќе се зборуваа за структурата на градот, а потоа го истражуваа. Жените беа изненадени од убавината на архитектурата. И ние, младите, повеќе се забавуваме во градот, како да летаат со балон со топол воздух над Прага, да ги проверуваат сите атракции, да зборуваат и да сликаат со локалното население. Така ја имавме таа добра динамика во нашата група.

Ја посетивме Прага кон крајот на септември, сè уште навистина топло, многу луѓе, иако не беа пренатрупани и цените беа прилично евтини. Сè уште е еден од најубавите градови што ги видов, уживавме во сите хипнотизирани катедрали, десетици мостови, шармантни црвени покриви, неверојатна храна и вкусно пиво.  Потоа отидовме малку надвор од главниот град за да земеме увид во природата на Чешка, а тоа е волшебно.  Отпатувавме во Карлштејн за да го видиме замокот, кој е на ридот опкружен со шуми и долини.Значи, патувањето не беше најлесно: различни потреби, начини на гледање на светот, различни темпо, но сето тоа беше достојно за тоа. Мислам дека секој треба да се обиде да патува со своето семејство не само со нивните деца, туку да се врзат со такви работи кога веќе сте возрасни лица. Тоа ја прави врската посилна. 🙂

Лаура Бабаитите

Превод од англиски ајзик: Александра Крстевска