Пари, пари…. Колку слатко треба да е во светот на депониите!

Еднаш одамна, во едно далечно место, во Кралството Македонија живееа пет амбициозни, позитивни и љубопитни млади самовили. Еден ден, тие беа повикани во Советот на кралството наречено ВЦС (Волонтерски Центар Скопје) – место толку мало, но сепак, толку големо од топлината што ја произведува, љубовта што ја дава и можностите што ги обезбедува за многу, многу млади самовили и тролови на кралството.

IMG_20191205_160925Во Советот имаше човек, кој ни ги отвори прозорците на светот. Ни рече да бираме, а ние ја одбравме Романија. Знаевме дека има место доволно топло да нè прифати и да ни овозможи засолниште во следните десетина денови, но, сепак бевме со мешани чувства затоа што не знаевме што да очекуваме. И така започна нашето патување…

Беше 4 декември 2019 година кога пристигнавме во Бустени. Бевме топло пречекани од фасилитаторите, а ладно од временските услови, но едвај дури и ја забележавме температурата. Имаше толку многу други работи што требаше да се грижиме! Дали ќе се вклопиме, со кого ќе се сретнеме, какви активности ќе правиме…

Нервозата не траеше ниту еден ден. Веднаш започнавме да се запознаваме. Прво, имавме неколку кратки и смешни активности, како игри со имиња, енергизери, тајна игра со пријатели (која траеше до последниот ден) и активности со цел да ги запознаеме сите останати учесници. Еден од нив беше крајно смешен: добивме хартија со име и наша задача беше да ја пронајдеме личноста за една минута и да го нацртаме лицето. Со оглед на тоа што во просторијата имаше четириесет луѓе, ова беше исклучително тешко, но мислам дека тоа е она што го направи толку забавно! Овие активности продолжија во текот на целиот престој, развивајќи се од кратки игри до забавни задачи и некои добро познати игри за доверба.

IMG_20191205_170032Во овој проект, сепак, најчестите активности беа оние што се однесуваат на рециклирање. Кога размислуваме за искуството на првата работилница што ја имавме во младинската размена за ѓубре и отпад „From trash to cash“ во прекрасниот Бустени, македонскиот тим веднаш се вљуби во топлината што ја произведе и љубовта што беше во воздухот. Да бидеме искрени, не се познававме. Немавме идеја кој е кој и која земја ја претставува. Сè што делевме до тогаш беше утринското кафе и масата за појадок. Можеби „здраво“ или „добро утро“, но можеше да ја почувствуваш срамежливоста кај сите. Но, сепак, сè што знаевме е дека имаме задача и некако моравме да ја завршиме. Истиот ден нашите фасилитатори ни дадоа задача. Прилично тешко, затоа што прво, никој не сака отворено да зборува за состојбата со отпадот во својата земја и второ, тие нè одвоија од нашата зона за удобност. Што се покажа како одлично. Зошто? Затоа што сите добивме шанса да излеземе од нашата зона за удобност и всушност да започнеме да разговараме едни со други. Нашата задача беше едноставна: создадете колаж (постер) објаснувајќи на навистина краток и јасен начин за состојбата со рециклирање и отпад во вашата земја и други земји на ЕУ. Значи, споделивме некои вредности, споделивме некои информации, споделувавме многу забава и удобност околу, споделувавме информации, некои од нас преку интернет ги добивме вистинските информации/факти, а некои од нас беа „моралната поддршка“, но дури и тоа се брои.

Нешто што не можеме да заборавиме да го споменеме е туристичката посета во Бран и Брашов. Ах да, сигурни сме дека сите сте слушнале за Бран, градот на популарниот замок Дракула!

IMG_20191208_203501Сè на сè, размената дефинитивно ги исполни нашите очекувања. Сакаме да им се заблагодариме на ВЦС што ни ја овозможија оваа прилика и секако на програмата Ерасмус+. Ако го читате ова и се прашувате дали да аплицирате за следната размена, ние ве советуваме да го сторите тоа! Има толку многу работи што не ги вклучивме овде, како што се интеркултурни вечери, испробување нова храна, танцување, странски зборови што ги научивме, луѓе со кои се приближивме… Но, на крајот на денот, некои работи се толку многу поубави кога ќе ги доживеете отколку само да слушнете за нив. Оваа размена беше сигурно едно од тие патувања, а сите петмина се надеваме дека повторно ќе ја посетиме Романија.

Ангелка Марковска
Калтрина Тефику
Александар Лазав
Дарија Ивановска
Вероника Цветкоска

Related posts

Create a website or blog at WordPress.com

%d bloggers like this: