Dallgët e fundit
I janë arratisur bregut
Në njëmijë pikla
Shpërbërë, grimcuar
Pas brigjeve fqinje
S’janë zhdukur
S’janë tharë
Dendur në kripëra
Pa emra
Të hidhta a pa shije
Ekzistojnë
Gulcojnë
Gjarpërojnë
Nën rreze të reja
Në drita të ndryshme
Reflektojnë
Një copë tjetër diell
Përvëlueshëm
Të njëjtin diell
…Ndoshta s’është vonë
Jona Cenameri


Leave a comment